See for information in English down below.

Mercedes-Benz 230 S 1965

- Origineel NL-auto
- Zeldzame kleur
- Minder geziene carrosserie & interieur combinatie

Een Mercedes-ontwerper laat zich niet gauw afleiden door de mode, maar in de late jaren vijftig was dat ooit anders. De Mercedes die luisterde naar de code W111 (een ontwerp van de hand van Karl Wilfert) deed zijn intrede en knipoogde naar de buitenissig gevinde Amerikanen van toen. Hij kreeg weliswaar aanmerkelijk kleinere vinnen dan zijn Amerikaanse tijdgenoten, maar dankt er toch mooi zijn bijnaam aan, Heckflosse. Overigens zou Mercedes Mercedes niet zijn, als ze niet vermelden dat de vinnen niet zozeer voor de sier waren als dat ze wel een logische functie hadden: als hoekmarkering, oh zo handig bij het achteruit inparkeren. Hoe dan ook: met de onthulling van het model in 1959. Onder het motto: “De nieuwe zescilinders – een klasse apart” was in feite de eerste S-klasse geboren, want het model was in één klap het topmodel van de Duitse firma. Modern was hij zeker, want de nieuwe Mercedes was uitgerust met een heuse veiligheidscarrosserie met kreukelzones en ook een chassis dat een frontale klap goed kon opvangen doordat het aan de voor- en achterzijde een kreukelzone meekreeg. Het thema ‘veiligheid’ was tevens doorgevoerd in het interieur waar je op een veiligheidsstuur – waarvan de kolom je niet als een speer kon doorboren.

Er was een scala aan uitvoeringen leverbaar, waarvan de 95 pk sterke 220b de instapper was. Onze Mercedes is de 1965 met 230S (120 pk) en nog wat later de 250SE met 150 pk. Hiernaast waren er nog meerdere modellen beschikbaar. Voor wie dan toch nog niet tevreden was lanceerde Mercedes de W112 in 1961. Deze auto was gelijk aan de W111, maar kwam als ‘300SE’ met 160 pk zescilinder, luchtvering, veel chroom en een aanmerkelijk luxere uitvoering. Tot de komst van de 600-serie was het de meest luxe auto die Mercedes leverde.

Het gaat hier om een Mercedes-Benz 230 S W111 uit 1965. Hij is uitgevoerd in een blauwe metallic lak tegenover een lichtblauwe bekleding. Het interieur is netjes en is echt een stap terug in de tijd. Tijdens het ontwerp van de auto is er vooral aandacht besteed aan luxe en comfort. Dit is ook zeker terug te zien in deze luxueuze Duitse bolide. Onderaan de auto zijn er nog de originele chroom wieldoppen te vinden die ook dezelfde kleur hebben als de carrosserie. In het interieur van de auto is er een Becker radio te vinden. De hemelbekleding is ook nog van mooie kwaliteit.

Deze modellen kregen de titel van "Heckflosse". Vertaald in het Engels naar "Fintail". De in vergelijking met zijn Amerikaanse tijdgenoten harmonischere staartvinnen waren volgens Mercedes hoekmarkeringen, die handig waren bij het inparkeren.

De auto verkeert in een goed rijdende staat. Onder de motorkap zit een 2.3 liter 6-cilinder die gekoppeld is aan een handgeschakelde versnellingsbak. Er zijn nieuwe Solex-carburateurs gemonteerd en er zijn verschillende ontstekingsdelen vernieuwd. De afstelling van de motor kan iets beter. Verder rijdt, remt en schakelt de auto goed.. Doordat de auto de laatste jaren niet veel heeft gereden is het aan te raden om deze technisch nog even na te lopen mocht u van plan zijn veel kilometers te gaan rijden.

De carrosserie is in de basis hard maar op sommige plekken zijn kleine, beginnende roestplekjes zichtbaar. Onder andere de onderkant van het achterportieren. Zie foto's.

Qua documentatie zijn er handleidingen aanwezig. Dit zijn boekjes zoals; de algemene handleiding, schema voor elektrische installatie en nog een oude catalogus.

Een klassieke Mercedes-Benz W111 opzoek naar een nieuwe liefhebber!


Mercedes-Benz 230 S 1965

- Original NL-car
- Rare colour
- Less seen body & interior combination

A Mercedes designer does not easily get distracted by fashion, but in the late 1950s that was once different. The Mercedes that listened to the code W111 (a design by Karl Wilfert) made its appearance and winked at the eccentric Americans of the time. Although it was given considerably smaller fins than its American contemporaries, it still owes its nickname, Heckflosse, nicely. Incidentally, Mercedes wouldn't be Mercedes if they didn't mention that the fins were not so much for decoration as that they had a logical function: as a corner marker, oh so handy when reverse parking. Anyway: with the unveiling of the model in 1959. Under the slogan: "The new six-cylinders - a class apart", the first S-Class was in fact born, as the model was at once the German firm's top model. Modern it certainly was, as the new Mercedes was equipped with a genuine safety body with crumple zones and also a chassis that could absorb a frontal blow well by adding a crumple zone at the front and rear. The 'safety' theme was also carried through to the interior where you were on a safety steering wheel - the column of which could not pierce you like a spear.

A range of trims was available, of which the 95bhp 220b was the entry-level model. Our Mercedes is the 1965 230S (120 hp) and a bit later the 250SE with 150 hp. Apart from this, several other models were available. For those who were still not satisfied then, Mercedes launched the W112 in 1961. This car was similar to the W111, but came as the '300SE' with 160 hp six-cylinder, air suspension, lots of chrome and a considerably more luxurious version. Until the arrival of the 600 series, it was the most luxurious car Mercedes supplied.

The car in question is a 1965 Mercedes-Benz 230 S W111. It is finished in a blue metallic paint versus light blue upholstery. The interior is neat and is really a step back in time. While designing the car, particular attention was paid to luxury and comfort. This is also definitely reflected in this luxurious German bolide. At the bottom of the car, you can still find the original chrome hubcaps that are also the same colour as the bodywork. In the interior of the car, a Becker radio can be found. The headliner is also still of nice quality.

These models were given the title of "Heckflosse". Translated in English to "Fintail". According to Mercedes, the more harmonious tail fins compared to its American contemporaries were corner markings, useful for parking.

The car is in good driving condition. Under the bonnet is a 2.3-litre 6-cylinder mated to a manual gearbox. New Solex carburettors have been fitted and several ignition parts have been renewed. Engine tuning could be slightly better. Otherwise, the car drives, brakes and shifts well. Because the car has not been driven much in recent years, it is advisable to give it a technical check-up if you intend to drive many kilometres.

The bodywork is basically hard but in some places small, incipient rust spots are visible. These include the underside of the rear doors. See photos.

In terms of documentation, manuals are present. These are booklets such as; the general manual, diagram for electrical installation and another old catalogue.

A classic Mercedes-Benz W111 looking for a new enthusiast!